Voerbak verdedigen; meestal onze eigen schuld!

Gromt de hond als hij aan het eten is en je komt in de buurt? Of hij eet een botje en verstijft helemaal als je langs zijn mand loopt? Dit gedrag, voerbaknijd of -agressie is een geregeld voorkomend probleem. Gedrag waarbij de eigenaar vaak een grotere rol speelt dan dat die persoon zich vaak realiseert.

Het grommen ontstaat vaak als reactie van een “oefening” van de eigenaar. Die wil graag dat het geen problemen oplevert als iemand de voerbak of een botje van de hond weghaalt en gaat dit oefenen. Met als resultaat het volkomen tegenovergestelde van wat je wilt; een grommende hond bij de voerbak. Maar als je er goed over nadenkt, is dat geen rare reactie!

Stel: je zit na een maandenlang dieet in je favoriete restaurant en bestelt je favoriete gerecht dat je al die tijd niet mocht eten. Als het voor staat en je net een hap wilt nemen, komt de ober langs en die haalt het zo onder je neus vandaan. Je bestelt opnieuw en een tweede keer herhaalt het gebeuren zich. Als je de derde keer besteld hebt en je ziet dezelfde ober jouw kant op komen… wat zou je dan doen? Ik zou mezelf zo opstellen dat de ober in elk geval niet bij mijn bord kan komen. Toch lukt het de ober op de één of andere manier het bord onder je neus weg te halen. Na een vierde bestelling is mijn reactie waarschijnlijk heel anders dan de 1e keer; als ik de ober zie, sta ik op en probeer ik hem verbaal op afstand te houden. Lukt dat niet, dan kan hij een klap in zijn gezicht verwachten. Want:
HET IS MIJN ETEN EN IK HEB HONGER!
Natuurlijk is dit een hypothetisch voorbeeld (dieet-en heb ik al lang opgegeven en bovendien is het een beetje onrealistisch :)). Maar het is wel hoe in het verleden vaak de hond geleerd werd om niet te grommen bij de bak. Nou ja, dat was het doel van de oefening.

Door de voerbak elke keer weg te halen, leert de hond juist dat dat wat hij belangrijk vindt, verdwijnt. Aangezien de hond zijn eten graag wil houden, gaat hij gedrag vertonen om dat voor elkaar te krijgen. Dat kan zijn grommen, blaffen, verstijven of als de eigenaar het blijft proberen; bijten. Vanzelfsprekend ongewenst, maar zeker geen “gestoord” gedrag.

De oplossing is eigenlijk erg eenvoudig; leer de hond dat hij juist iets krijgt als je bij de voerbak in de buurt komt, in plaats van dat hij zijn voer kwijtraakt. Gooi wat brokjes bij hem in de bak of in de buurt terwijl je op gepaste afstand blijft. Pak geen voerbak of botjes meer af, alleen als de gezondheid van je hond in het geding is (bv. als een botje in de keel blijft steken). Het afpakken van de voerbak heeft geen enkele opvoedkundige waarde! Je bent geen betere leider door het afpakken van de voerbak (het tegenovergestelde is misschien juist het geval) en je creeert alleen een probleem dat je juist niet wilt. Als er sprake is van bijten of grommen; ga niet experimenteren maar schakel de hulp in van een deskundig gedragstherapeut!

Een veel gehoorde reden voor de oefening voerbak afpakken, is het feit dat er kinderen in huis zijn die dit mogelijk bij de hond doen. Ik vind dat ouders hun kinderen moeten leren de hond op gezette tijden met rust te laten. Maar ik realiseer me ook dat kinderen wel eens ongehoorzaam en onvoorspelbaar kunnen zijn. Maar juist daarom is het verstandig de hond aan te leren dat iemand in de buurt van de voerbak betekent; ik krijg er iets bij! Want stel dat een kind de bak of het botje afpakt, dan is er nog geen reden waarom de hond het kind zou wantrouwen als er geen negatieve ervaring geweest is met iemand in de buurt van de voerbak.

In dat kader pleit ik er voor dat fokkers op een andere manier  voeren dan met de bekende “puppybars” of nog erger het gezamenlijk uit één schaal laten eten. Een lange rij van voerbakjes naast elkaar, wat de meest schattige foto’s oplevert. Maar; met een beetje pech moet een pup zijn voerbak verdedigen tegen broertjes/zusjes en wordt voerbaknijd dus met de paplepel ingegoten. Schotten tussen de bakjes (zoals op de foto) kan al beter zijn, maar echt aparte voerbakjes is het beste (al is het idd meer werk).

Of een hond al dan niet voerbaknijd ontwikkelt, lijkt overigens niet alleen beinvloed te worden door de “voerbak-oefening” of de puppybars. Bepaalde rassen lijken er gevoeliger voor te zijn (bv. spaniels en golden retriever). Ook lijkt het karakter een belangrijke rol te spelen; het zijn vaker onzekere honden dan honden die zelfverzekerd zijn.

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, holistische gedragstherapeut bij TeamDier. Vragen? Mail naar info@teamdier.nl of schrijf je in voor de nieuwsbrief!